Dwarse vrouw

soms is ze daar 
de dwarse vrouw
ze kijkt mee
zei het binnenstebuiten 

zijn blik is anders 
ziet land en cipres
hij stapelt gedachten 
de blauwe man

een dame zonder zin
herkent het huis 
in golven van blauw
haar gouden horizon
wij aanschouwen
onze eigen dimensie
waar schoonheid weeft
leeft imperfectie tussen lijnen